Poldercross onder druk: deelnemers gezocht!

Evers, de nummer drie in de eindstand in de strijd om de Polderbokaal, een serie crosswedstrijden in de Noordoostpolder, wil niet spreken van het luiden van de noodklok. Toch moet er actie ondernomen worden om de neerwaartse spiraal te keren. Het aantal crossers, dat afgelopen seizoen meedeed in de koningsklasse, de Polderbokaal, daalde tot onder de dertig. Het rijden van een volwaardige cross, met een fatsoenlijk aantal manches en inclusief een halve finale, kwam daardoor in het gedrang. De hoofdoorzaken volgens Evers: spelbreker corona en de prijs van een goede crossauto.

Juniorenklasse ‘belabberd’

Om met de eerste oorzaak te beginnen: de juniorenklasse liep dit jaar totaal niet. ‘Belabberd’, luidt de kwalificatie van Henrico Evers. Zo weinig deelnemers. ‘Dat wijten we echt aan corona. Twee jaar zijn er niet of nauwelijks autocrossen georganiseerd. Die jonge gasten hebben geen cross gezien of aan geen enkele cross kunnen meedoen. Ze zijn minder getriggerd en daardoor missen we aanwas van junioren.’ In de koningsklasse was de situatie minder dramatisch, maar daarom nog niet geweldig. De oorzaak: ‘De polderklasse is te duur geworden.’

Het niveau is de afgelopen tien jaar toegenomen, maar aan die ontwikkeling hangt een prijskaartje. De diehards naaien elkaar altijd op: toch maar weer de motor reviseren. ‘Je blijft elkaar opjutten’, bekent Evers. ‘Als René van de Guchte met zijn versnellingsbak aan de slag gaat, kan ik niet achterblijven. Je wil er altijd meer uithalen. Maar ja, dat kost wel geld.’ Als je in de top wil meedoen, heb je een meer dan goede auto nodig en die kost zomaar tienduizend euro. ‘Maar’, voegt Evers eraan toe, ‘je kunt het zo duur maken al je zelf wil. Het is meegenomen als je een handige technicus bent.’

Niks doen geen optie

De vraag is: hoe keer je het tij? Niks doen is geen optie. Er liggen meerdere plannen om de schwung er weer in te krijgen. Dit jaar bestond de strijd om de Polderbokaal uit zeven wedstrijden. Een mooi aantal, maar een paar erbij zou beter zijn. Evers: ‘We willen graag twee wedstrijden aan de kalender toevoegen. We zitten te denken aan Biddinghuizen, waar ze al heel lang een grote cross organiseren. Dan gaan we dus de Flevopolder in. In december gaan we hierover in gesprek. En we kijken naar de mogelijkheid om, zoals vroeger, in Emmeloord een cross te organiseren. Rond het Pieperfestival, dat zou het mooiste zijn. De oude traditie in ere herstellen.’

Om die goede voornemens in concrete daden om te zetten, is een strakke organisatie nodig. In juni werd een extra vergadering van de ‘dorpsvoorzitters’ van de Polderbokaal ingelast, omdat er, aldus Evers, meerdere signalen binnenkwamen dat dit nodig was. Dan is praten altijd een goed middel. De lucht werd geklaard. De mensen van de Polderbokaal zorgen ervoor dat er een competitie op poten wordt gezet en ondersteunen daarnaast de crossorganisaties in de dorpen. Evers: ‘We bundelen de krachten om het crossen op een hoger niveau te brengen.’

Op twee gedachten

Het is een beetje hinken op twee gedachten. Aan de ene kant wil de organisatie van de Polderbokaal het publiek spektakel bieden en daarvoor heb je topauto’s en topcoureurs nodig. Aan de andere kant moet de sfeer blijven zoals die altijd was: ‘Dat poldergevoel van ‘elkaar helpen’ en ‘ons kent ons’ is de charme van het poldercrossen. Dat gemoedelijke willen we behouden, maar je moet ook verder kijken, anders bloedt het, vrees ik, dood.’ De standaardklasse voor instappers vormt een lichtpuntje. Genoeg belangstelling. Maar ja: ‘Vroeger ging ik als klein mannetje voor mannen als Joan Scholtens, Maarten Maaskant en Stefan Veldhuis naar de cross. Voor de snelle gasten, de toppers.’

Eindstanden:

Polderbokaal: 1. René van de Guchte; 2. Emiel Krops en Bob van Staveren; 3. Henrico Evers.

Standaardbokaal: 1. Daan Jansen; 2. Nick Dingemanse; 3. Jorrit Guchelaar.

Juniorenbokaal: 1. Daan Geschiere; 2. Jules Boons; 3. Tom Jansen.

Zie ook het Facebook-account Polderbokaal .