Corona hakt er in bij dagbesteding InteraktContour

Alice Gnodde van InteraktContour ontvangt een taart van Banketbakkerij Steenbergen. Bodé Media
En dat bovenop een moeilijk jaar, waarin door alle coronamaatregelen ontzettend veel werd gevraagd van de begeleiders en cliënten. ‘Maar we houden de moed er gewoon in’., zegt begeleider Alice Gnodde (49) van Urk. Strijdbaar is ze. Ondanks alle moeilijkheden waar ze samen met haar collega’s tegenaan loopt sinds de pandemie. Bij de dagbesteding aan de Abelenlaan kunnen mensen met niet-aangeboren hersenletsel terecht voor een fijne dag met professionele ondersteuning.
‘Normaal gesproken hebben we hier iedere werkdag een groep van zo’n dertig personen. Samen met onze medewerkers en ook allerlei vrijwilligers zorgen we ervoor dat ze hier kunnen ontspannen, maar ook activiteiten kunnen doen die ze nog kunnen.’
‘Hard achteruit’
Corona gooide vorig jaar echter behoorlijk wat roet in het eten. ‘We zijn in de eerste golf een periode helemaal dicht geweest. Dat was vreselijk moeilijk, omdat veel van onze cliënten en hun mantelzorgers heel afhankelijk zijn van onze dagbesteding. We zagen sommige mensen door de sluiting hard achteruit gaan.’
En dus werden alle zeilen bijgezet om iedereen toch zo goed mogelijk bij te staan. ‘We belden iedere week om een vinger aan de pols te houden. En bij de schrijnende gevallen gingen we langs voor een wandeling bijvoorbeeld of werkstukken te brengen. Vooral ook om de mantelzorgers te ontzien.’
Want zorgen voor iemand die door een beroerte, hersenbloeding, ongeluk of Parkinson en dementie hersenletsel heeft opgelopen, is soms loodzwaar. ‘Dat moet je niet onderschatten. Wij moesten als team dus ook steeds kijken waar we het meeste nodig waren. En soms moesten we heel pijnlijke keuzes maken, want uiteindelijk wil je gewoon iedereen kunnen helpen.’
Tijdelijke dagbesteding
Sommige collega’s van Alice werden ingezet op een tijdelijke dagbesteding bij de woonvorm van InteraktContour. ‘Wij hebben hier in die periode veel opgeruimd en schoongemaakt.
Na de eerste golf waren cliënten mondjesmaat weer welkom, maar dan wel op 1,5 meter afstand, met mondkapjes en alle regels voor de hygiëne. ‘We begonnen met acht man, inmiddels zijn we weer met achttien tot twintig cliënten. Vrijwilligers mogen nog maar beperkt komen en door alle ziekte en wisselingen is het soms puzzelen om het rooster rond te krijgen. Dat maakt de werkdruk best hoog.’
Quarantaine
Zeker omdat er natuurlijk ook regelmatig collega’s of cliënten in quarantaine moeten. Alice kreeg zelf bijvoorbeeld ook corona. ‘Dan ben je dus wel even uit de running. Later kreeg mijn zoon het, moesten we weer als gezin in quarantaine. En dan moet het hier op de dagbesteding weer opgevangen worden.’
Maar het ergste vindt ze dat ze best wat mensen zijn verloren door corona. ‘Drie zijn er overleden sinds januari, die worden nog elke dag gemist hier. En door het gebrek aan structuur omdat ze niet hier konden komen, zijn ook aardig wat cliënten zo achteruit gegaan dat ze naar een verzorgingshuis moesten. Die zien we dus ook niet meer, net als de grote groep die niet durft te komen zolang ze niet gevaccineerd zijn. Dat doet ontzettend veel met onze groep.’
Een uitbraak is er gelukkig nooit geweest bij de dagbesteding. ‘We worden door het Corona Uitbraakteam van InteraktContour heel goed bijgestaan, die kunnen we altijd bellen voor advies. Dat helpt.’
Moed
Ondanks alles houdt Alice de moed erin. ‘Wij hebben een fijn team en we praten veel met elkaar, staan voor elkaar klaar. En met ons vaste team invallers kunnen we alles tot nu toe heel goed opvangen.’
www.interaktcontour.nl